θηριόψυχος

και θεριόψυχος, -η, -ο (Μ θηριόψυχος, -ον)

αυτός που έχει ψυχή θηρίου, ο άγριος και σκληρός στην ψυχή όπως το θηρίο

νεοελλ.

θεριόψυχος

μτφ. αυτός που έχει γενναιότητα και ορμητικότητα όπως τα άγρια θηρία, γενναιόκαρδος, αντρειωμένος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θηρίο + -ψυχος (< ψυχή), πρβλ. ά-ψυχος, δί-ψυχος].